Wybór systemu implantologicznego to nie tylko „firma i cena”. To decyzja o materiale, kształcie, średnicy, sposobie gojenia i docelowej pracy protetycznej. Dobrze dopasowany implant to większa przewidywalność leczenia: 10-letnie przeżycie na poziomie 90–96%, niska częstość powikłań oraz komfort użytkowania na lata. Poniżej zebraliśmy najważniejsze kryteria wyboru – z liczbami i praktycznymi wskazówkami, jak robimy to w Dentistree.
Materiał: tytan czy cyrkonia?
Tytan (czysty lub stopy klasy medycznej) to „złoty standard” z największą liczbą badań długoterminowych. Jest biozgodny, niemagnetyczny i wytrzymały. Implanty cyrkonowe (z tlenku cyrkonu) są białe, co bywa zaletą w cienkim biotypie dziąsła i strefie estetycznej. W praktyce klinicznej:
-
tytan zapewnia najwyższą elastyczność doboru średnic i długości oraz bardzo dobre łączenia z łącznikami,
-
cyrkonia ogranicza prześwitywanie metalu, ale wymaga starannej kwalifikacji i planowania.
W obu grupach długoterminowe przeżycie jest wysokie, jednak baza danych klinicznych po stronie tytanu pozostaje większa.
Powierzchnia implantu: „mikrotekstura”, która przyspiesza integrację
Nowoczesne implanty mają trawione/piaskowane powierzchnie o określonej chropowatości, co ułatwia osteointegrację. Dane kliniczne wskazują, że:
-
czas gojenia w żuchwie wynosi najczęściej 8–12 tygodni, w szczęce 12–16 tygodni,
-
powierzchnie o stabilnych parametrach chropowatości pozwalają na wcześniejsze obciążenie w wybranych przypadkach, zachowując wskaźniki przeżycia zbliżone do protokołów tradycyjnych.
Dla pacjenta oznacza to krótszą ścieżkę do korony przy zachowaniu bezpieczeństwa, jeśli uzyskamy odpowiednią stabilność pierwotną.
Kształt i połączenie: co wpływa na stabilność i szczelność
Liczą się detale:
-
Kształt gwintów i stożkowy trzon pomagają osiągnąć wysoką stabilność pierwotną, kluczową przy natychmiastowym obciążeniu.
-
Połączenie wewnętrzne stożkowe (konusowe) ogranicza mikroruchy i mikroprzeciek, co sprzyja utrzymaniu kości brzeżnej.
-
Platform switching (węższy łącznik na szerszym implancie) statystycznie wiąże się z mniejszą utratą kości przy szyjce.
W dobrze prowadzonych seriach klinicznych średnia utrata kości brzeżnej po 1. roku wynosi zwykle 0,2–1,0 mm; utrzymanie się w dolnym zakresie sprzyja długowieczności tkanek.
Średnica i długość: „dopasowanie do warunków”, nie do mody
-
Średnice standardowe (3,5–4,3 mm): najczęściej stosowane przy pojedynczych brakach.
-
Wąskie (2,9–3,3 mm): w odcinku siecznym lub przy ograniczonej szerokości kości; wymagają ostrożnego planowania obciążeń.
-
Szerokie (≥5,0 mm): w odcinku trzonowców przy większych siłach żucia.
-
Długości 8–12 mm są najczęstsze; krótkie implanty (≤6 mm) i zygomatyczne to rozwiązania specjalne, kiedy augmentacja kości nie jest możliwa.
Dobór wykonujemy po CBCT; celem jest jak najkorzystniejszy rozkład sił i bezpieczny dystans od struktur anatomicznych.
Jeden etap czy dwa etapy gojenia?
-
Dwuetapowo: implant zakryty pod śluzówką, odsłonięcie po okresie integracji. Bardzo przewidywalny protokół w standardowych i podwyższonych ryzykach.
-
Jednoetapowo: śruba gojąca od razu po implantacji. Krótsza ścieżka leczenia, wymaga stabilności pierwotnej i kontroli obciążeń.
W obu protokołach 10-letnie wskaźniki przeżycia zbliżają się do 90–96%, jeśli spełniono kryteria kwalifikacji.
Natychmiastowe obciążenie: kiedy „ząb tego samego dnia” ma sens
Natychmiastowe korony tymczasowe możliwe są przy wysokiej stabilności pierwotnej i korzystnej morfologii wyrostka. W takich warunkach raportuje się przeżycie porównywalne z obciążeniem odroczonym. W praktyce:
-
w strefie estetycznej preferujemy korony tymczasowe niekontaktujące w zwarciu (dla ochrony integracji),
-
w odcinku bocznym częściej wybieramy obciążenie wczesne/odroczone.
To szybki efekt estetyczny, ale bezpieczeństwo pozostaje priorytetem.
Liczby, które pomagają podjąć decyzję
-
90–96%: przeżycie implantów po 10 latach w dobrze prowadzonych programach profilaktycznych i kontrolnych
-
~20% pacjentów / ~10% implantów: częstość peri-implantitis raportowana w badaniach populacyjnych; właściwa higiena i kontrole redukują to ryzyko
-
~2× wyższe ryzyko niepowodzenia u palaczy w porównaniu z niepalącymi; już 4–8 tygodni abstynencji okołooperacyjnej poprawia wyniki
-
6–12 miesięcy: rekomendowana częstość kontroli i profesjonalnej higienizacji po wdrożeniu pracy na implancie
-
<1 mm po 1. roku: pożądany poziom utraty kości brzeżnej wokół dobrze zaprojektowanego łączenia i platform switching
„Jaki implant wybrać?” – praktyczny algorytm
-
Cel protetyczny: pojedyncza korona, most czy praca pełnołukowa. To on dyktuje liczbę i rozmieszczenie wszczepów oraz dobór średnic.
-
Warunki kostne (CBCT): jeżeli brakuje szerokości/wysokości – rozważamy augmentację lub rozwiązania krótkie/szerokie, ale zawsze z myślą o biomechanice.
-
Biotyp tkanek miękkich: cienkie dziąsło? Rozważymy materiały i łączniki sprzyjające estetyce (cyrkonia, profil wyłaniania, ewentualny przeszczep tkanki łącznej).
-
Obciążenia zgryzowe i parafunkcje: bruksizm = konieczna szyna, mocniejsze łączenia i kontrola kontaktów.
-
Czynniki ogólne i nawyki: palenie, kontrola glikemii, leki wpływające na kość. Optymalizacja tych elementów bezpośrednio przekłada się na statystykę powodzeń.
A co z „miniimplantami”?
Miniimplanty (średnica ok. 2–3 mm) dobrze sprawdzają się jako stabilizacja protez całkowitych u pacjentów bezzębnych, gdy klasyczna augmentacja nie wchodzi w grę. Do koron stałych wybieramy je ostrożnie – mniejsza średnica to wyższe ryzyko przeciążeń. W protetyce ruchomej potrafią znacząco poprawić komfort żucia i retencję, co w ankietach pacjentów podnosi satysfakcję o kilkanaście–kilkadziesiąt punktów procentowych.
Jak to wygląda w praktyce w Dentistree
Każdy przypadek zaczynamy od CBCT i cyfrowego planowania pozycji implantów z uwzględnieniem docelowej protetyki (tzw. planowanie od korony). Korzystamy z łączy stożkowych i platform switching dla ochrony kości brzeżnej, a w strefie estetycznej rozważamy łączniki cyrkonowe i kształtowanie profilu wyłaniania, by uzyskać naturalną linię dziąsła. Gdy warunki pozwalają, stosujemy obciążenie wczesne lub natychmiastowe z koroną tymczasową, zachowując reżim braku kontaktów w zwarciu. Pacjent otrzymuje plan higieny (szczoteczki międzyzębowe, irygator, nici typu superfloss) oraz harmonogram kontroli co 6–12 miesięcy. Taki protokół pozwala utrzymywać wyniki w zakresie raportowanych 10-letnich wskaźników przeżycia, a jednocześnie dba o estetykę i zdrowie tkanek miękkich.
Dobrze dobrany implant to połączenie materiału, geometrii, powierzchni i planu protetycznego z Twoimi warunkami anatomicznymi i stylem życia. Właśnie ta układanka decyduje, czy implant będzie rozwiązaniem na lata – stabilnym, estetycznym i wygodnym w codziennej higienie.
Implanty Zębowe w Dentistree
ul. Oś Królewska 18 lok. U2
02-972 Warszawa – Wilanów
Skontaktuj się
