Frenulektomia i frenotomia. Kiedy wędzidełko języka wymaga zabiegu?

Wędzidełko to pasemko tkanki łączące język z dnem jamy ustnej lub wargę z wyrostkiem zębodołowym. Gdy jest zbyt krótkie lub nieprawidłowo przyczepione, może ograniczać ruch języka, wpływać na karmienie, mowę oraz ustawienie siekaczy. Dwa najczęstsze pojęcia to frenotomia (proste nacięcie i uwolnienie wędzidełka) oraz frenulektomia/frenuloplastyka (szersze wycięcie i/lub plastyka z modelowaniem tkanek).

Co mówią dane?

Ankyloglossia (tzw. „tongue-tie”, skrócone wędzidełko języka) rozpoznawana jest u ok. 4–10% noworodków. Częściej dotyczy chłopców (proporcja płci bywa opisywana ok. 2:1). Nie każde wędzidełko wymaga leczenia — w różnych badaniach objawy utrudniające karmienie piersią zgłasza 20–50% niemowląt z rozpoznanym skróceniem. Z kolei odsetek wyraźnej, krótkoterminowej poprawy ssania po prostej frenotomii opisywany jest najczęściej w przedziale 60–90% (mierzone subiektywnie przez rodziców i doradców laktacyjnych). W starszych grupach wiekowych częstotliwość wskazań do zabiegu maleje; u dzieci i nastolatków decyzję najczęściej determinuje logopedia i/lub ortodoncja, a w populacji dorosłych realna potrzeba interwencji dotyczy niewielkiego odsetka pacjentów.

Kiedy rozważyć zabieg u niemowląt?

Typowe sygnały to trudności z uchwyceniem brodawki, częste odrywanie się od piersi, długie i męczące karmienia, niedostateczne przyrosty masy ciała oraz bolesność brodawek u mamy. W tych sytuacjach prosta frenotomia wykonywana w gabinecie (po ocenie pediatry/laktacyjnej i stomatologicznej) bywa interwencją pierwszego wyboru. Sam zabieg trwa zwykle 5–10 minut, najczęściej bez szycia; krwawienie jest niewielkie i szybko ustępuje. Już w pierwszych 24–72 godzinach rodzice często obserwują lepsze ssanie, choć pełna adaptacja może zająć kilka dni.

Dzieci i dorośli — wpływ na mowę i zgryz

U przedszkolaków i młodszych uczniów skrócone wędzidełko języka może ograniczać unoszenie czubka języka i przeszkadzać w prawidłowej artykulacji głosek (np. „r”, „sz”, „ż”, „l”). W takich przypadkach kluczowa jest współpraca: lekarz ocenia anatomię i ruchomość, a logopeda — funkcję. Samo „przecięcie” bez ćwiczeń miofunkcyjnych rzadko daje optymalne efekty. W obrębie wargi górnej nieprawidłowy, niski przyczep wędzidełka bywa jednym z czynników utrzymującej się diastemy między jedynkami. U wielu dzieci szpara fizjologicznie zwęża się wraz z wyrzynaniem kłów; zabieg rozważa się, gdy diastema >2 mm utrzymuje się mimo leczenia ortodontycznego lub gdy wędzidełko powoduje bliznowacenie i ciąg za dziąsło.

Jak wygląda procedura?

W zależności od sytuacji anatomicznej i wieku pacjenta stosuje się nożyczki chirurgiczne, skalpel, elektrochirurgię lub laser. U starszych dzieci i dorosłych zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym; przy plastyce zakłada się cienkie szwy zdejmowane zwykle po 5–7 dniach. Całość trwa przeciętnie 10–20 minut. Po zabiegu zaleca się chłodzenie okolicy, delikatną higienę, unikanie drażniących pokarmów przez 24–48 godzin oraz zestaw ćwiczeń rozszerzających zakres ruchu (kilka razy dziennie przez 2–3 tygodnie). Współpraca z logopedą przyspiesza utrwalenie nowych wzorców.

Skuteczność i bezpieczeństwo

W grupie niemowląt frenotomia należy do najczęściej wykonywanych małych procedur w jamie ustnej; w doniesieniach klinicznych odsetek poważnych powikłań jest bardzo niski. Najczęstsze zdarzenia to krótkotrwałe krwawienie (zwykle <1–2%), obrzęk i tkliwość miejsca zabiegu w pierwszej dobie. Zrosty wymagające ponownego uwolnienia opisywane są sporadycznie i częściej dotyczą przypadków z brakiem ćwiczeń pooperacyjnych lub bliznowaceniem. Zakażenia występują rzadko (poniżej 1%); profilaktyczne antybiotyki nie są rutynowo potrzebne przy prawidłowej higienie rany.

Jak przygotować się do wizyty?

Przygotuj informacje o objawach: u niemowląt — przebieg karmienia, czas każdej sesji, przyrosty masy; u dzieci i dorosłych — problemy z wymową, zakresem ruchu języka, estetyką uśmiechu. Warto zabrać dotychczasowe opinie logopedy/ortodonty oraz listę chorób i leków (zwłaszcza wpływających na krzepnięcie). Przed zabiegiem u starszych pacjentów zaleca się lekkie śniadanie i płukanie jamy ustnej, a po - chłodne, miękkie posiłki w pierwszej dobie.

Najczęstsze pytania

Czy laser jest „lepszy” od skalpela? Kluczowe są doświadczenie operatora i właściwa kwalifikacja — różnice w gojeniu są zwykle niewielkie, a wybór metody dostosowuje się do anatomii i wieku pacjenta. Czy każdy „tongue-tie” trzeba ciąć? Nie — o wskazaniach decydują objawy i funkcja, nie sam wygląd. Czy zabieg boli? U niemowląt ból jest krótki i najczęściej łagodny; u starszych pacjentów znieczulenie miejscowe zapewnia komfort, a dyskomfort po zabiegu ocenia się zazwyczaj jako niewielki i ustępujący w ciągu 1–3 dni.

Kluczowe wnioski dla rodziców i pacjentów

Statystyki pokazują, że skrócone wędzidełko jest dość częste, ale leczenia wymaga tylko część przypadków. Najlepsze efekty daje podejście zespołowe: właściwa kwalifikacja, krótki i bezpieczny zabieg oraz konsekwentna terapia funkcjonalna po uwolnieniu. Jeśli dostrzegasz opisane objawy — zacznij od konsultacji, podczas której ocenimy zarówno anatomię, jak i funkcję języka czy wargi.


Frenotomia w Dentistree
ul. Oś Królewska 18 lok. U2
02-972 Warszawa – Wilanów
Skontaktuj się