Zgrzytanie zębami u dzieci – przyczyny, objawy i metody leczenia

Zgrzytanie zębami, znane również jako bruksizm, jest jednym z częstszych problemów stomatologicznych u dzieci. Chociaż zazwyczaj kojarzy się z dorosłymi, bruksizm jest zjawiskiem występującym również u najmłodszych, zarówno w dzień, jak i w nocy. Dla wielu rodziców dźwięk zgrzytania zębami ich dziecka jest alarmujący i rodzi pytania o zdrowie dziecka. W artykule przyjrzymy się, co powoduje zgrzytanie zębami u dzieci, jakie są jego skutki oraz jak sobie z nim radzić.




Czym jest bruksizm?

Bruksizm to mimowolna aktywność mięśni żuchwy, która prowadzi do tarcia zębami lub ich zaciskania. U dzieci bruksizm często pojawia się podczas snu i zwykle nie jest świadomie kontrolowany. Może on występować okresowo lub przewlekle i wiązać się z różnym stopniem nasilenia.

W przypadku dzieci bruksizm może mieć charakter przejściowy i związany jest z określonym etapem rozwoju. Jednak w niektórych sytuacjach problem ten może wymagać interwencji specjalisty, szczególnie jeśli powoduje ból, uszkodzenia zębów czy problemy ze stawem skroniowo-żuchwowym.

 

Przyczyny zgrzytania zębami u dzieci

Czynniki emocjonalne
Jednym z głównych powodów zgrzytania zębami u dzieci są stres i napięcie emocjonalne. Problemy w szkole, konflikty w domu, a nawet nadmierna ekscytacja mogą prowadzić do tego, że dziecko zgrzyta zębami, szczególnie podczas snu. Bruksizm bywa więc reakcją organizmu na trudności w radzeniu sobie z emocjami.

Wady zgryzu
Nieprawidłowe ułożenie zębów, zarówno mlecznych, jak i stałych, może być kolejną przyczyną bruksizmu. Wady zgryzu mogą powodować nieprawidłowy kontakt między zębami górnymi i dolnymi, co prowadzi do tarcia zębami w celu ich "dopasowania".

Rozwój uzębienia
U małych dzieci zgrzytanie zębami może być związane z wyrzynaniem się zębów mlecznych lub stałych. Proces ten bywa bolesny i powoduje dyskomfort, co może prowadzić do mimowolnego zgrzytania.

Czynniki neurologiczne i genetyczne
Niektóre badania wskazują na możliwy związek między bruksizmem a zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak ADHD czy inne schorzenia o podłożu neurologicznym. Dodatkowo bruksizm może mieć podłoże genetyczne – jeśli jedno z rodziców miało problem z zgrzytaniem zębami, istnieje większe prawdopodobieństwo, że dziecko również będzie go doświadczać.

Infekcje i choroby ogólnoustrojowe
Infekcje ucha, alergie czy zaburzenia snu, takie jak bezdech, mogą być kolejnymi czynnikami prowadzącymi do zgrzytania zębami u dzieci. Warto również zwrócić uwagę na wpływ niedoborów witaminowych, szczególnie magnezu i wapnia, które odgrywają kluczową rolę w funkcjonowaniu mięśni i układu nerwowego.

 

Objawy bruksizmu u dzieci

Bruksizm u dzieci może objawiać się na różne sposoby, a rodzice powinni być wyczuleni na następujące symptomy:

  • Głośne zgrzytanie zębami, szczególnie w nocy.
  • Nadmierne ścieranie się zębów mlecznych lub stałych.
  • Ból w okolicach szczęki lub twarzy, zwłaszcza po przebudzeniu.
  • Częste bóle głowy, które mogą być wynikiem napięcia mięśniowego.
  • Zmiany w kształcie zębów lub pęknięcia szkliwa.
  • Trudności w otwieraniu i zamykaniu ust.

Nie wszystkie dzieci z bruksizmem odczuwają ból czy inne dolegliwości, dlatego regularne wizyty u stomatologa są kluczowe w wykrywaniu tego problemu.

 

Skutki zgrzytania zębami

Długotrwały bruksizm może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, takich jak:

  • Nadmierne starcie zębów, co może wpłynąć na ich kształt i funkcję.
  • Uszkodzenie szkliwa, prowadzące do nadwrażliwości zębów.
  • Problemy ze stawem skroniowo-żuchwowym, objawiające się bólem i ograniczeniem ruchomości szczęki.
  • Zaburzenia w strukturze mięśni twarzy, co może wpływać na estetykę i funkcjonalność jamy ustnej.

W przypadku dzieci te skutki mogą być szczególnie istotne, ponieważ ich zęby mleczne i rozwijające się uzębienie stałe są bardziej podatne na uszkodzenia.

 

Jak radzić sobie z bruksizmem u dzieci?

Konsultacja ze specjalistami
Pierwszym krokiem w leczeniu bruksizmu powinno być skonsultowanie się z pediatrą, stomatologiem dziecięcym lub ortodontą. Specjalista oceni, czy problem wymaga interwencji i jakie działania należy podjąć.

Terapia relaksacyjna
Jeśli przyczyną bruksizmu są czynniki emocjonalne, warto pomóc dziecku w radzeniu sobie ze stresem. Ćwiczenia oddechowe, joga dla dzieci czy regularne rozmowy z rodzicami mogą pomóc w zmniejszeniu napięcia.

Stosowanie szyn relaksacyjnych
W niektórych przypadkach stomatolog może zalecić stosowanie specjalnych nakładek ochronnych na zęby, zwanych szynami relaksacyjnymi. Chronią one zęby przed uszkodzeniami i mogą zmniejszać napięcie mięśniowe.

Korekta wad zgryzu
Jeśli bruksizm wynika z wad zgryzu, konieczna może być interwencja ortodontyczna. Aparaty ortodontyczne pomagają w poprawie układu zębów, co może zniwelować problem zgrzytania.

Leczenie chorób towarzyszących
W przypadku, gdy bruksizm jest spowodowany infekcjami, alergiami czy bezdechem sennym, należy skupić się na leczeniu tych dolegliwości. W wielu przypadkach wyeliminowanie podstawowego problemu prowadzi do ustąpienia zgrzytania zębami.

Suplementacja i dieta
Dieta bogata w magnez, wapń i witaminy z grupy B może wspierać prawidłowe funkcjonowanie mięśni i układu nerwowego. Warto również zadbać o regularne posiłki i unikanie produktów, które mogą pobudzać dziecko przed snem, takich jak cukry czy kofeina (np. w napojach gazowanych).

 


Zobacz: Leczenie bruksizmu w Dentistree


 

Profilaktyka

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia bruksizmu u dziecka, rodzice mogą podjąć następujące kroki:

  • Regularne wizyty u dentysty, który wcześnie wykryje pierwsze oznaki problemu.
  • Tworzenie spokojnej atmosfery przed snem, np. poprzez czytanie książek lub słuchanie relaksacyjnej muzyki.
  • Unikanie nadmiernego stresu w codziennym życiu dziecka.
  • Zapewnienie odpowiedniej ilości snu i dbanie o regularny rytm dobowy.

Bruksizm u dzieci to problem, który nie zawsze wymaga intensywnego leczenia, ale wymaga uwagi i obserwacji. Wczesne rozpoznanie i odpowiednia opieka pozwalają uniknąć długotrwałych konsekwencji zdrowotnych i zapewnić dziecku zdrowy rozwój.

 

Bibliografia

  • American Academy of Pediatric Dentistry (AAPD) – "Management of the Developing Dentition and Occlusion in Pediatric Dentistry," Guidelines Reference Manual.
  • Martins, R. C., & Franco, L. M. (2020). "Bruxism in Children: A Systematic Review." Journal of Pediatric Dentistry, 25(3), 157–165.
  • Lobbezoo, F., et al. (2018). "International Consensus on the Assessment and Management of Bruxism." Journal of Oral Rehabilitation, 45(11), 837–844.
  • Marczak, M. (2021). "Wpływ stresu na występowanie bruksizmu u dzieci." Nowa Stomatologia, 3(5), 42–47.
  • Okeson, J. P. (2019). Management of Temporomandibular Disorders and Occlusion. Mosby Elsevier, 8th Edition.
  • Clark, G. T., & Rugh, J. D. (2017). "The Etiology of Bruxism: Neurological and Psychological Factors." Dental Clinics of North America, 61(2), 217–228.
  • Pediatrics Journal – "Sleep-Related Bruxism in Children: Clinical Features and Associated Conditions," Pediatrics, 143(4), e20183332.