Czym jest leczenie kanałowe?
Leczenie kanałowe (endodontyczne) polega na usunięciu chorej lub martwej miazgi z wnętrza zęba (komory i kanałów korzeniowych), dokładnym oczyszczeniu kanałów, ich zdezynfekowaniu oraz szczelnym wypełnieniu materiałem biokompatybilnym – najczęściej gutaperką. Zabieg pozwala zachować ząb w jamie ustnej przez wiele lat, eliminując źródło bólu, infekcji oraz stanów zapalnych.
Najczęstszymi wskazaniami do leczenia kanałowego są:
-
głęboka próchnica prowadząca do zapalenia miazgi,
-
uraz mechaniczny zęba (np. złamanie, zwichnięcie),
-
martwica miazgi,
-
konieczność powtórnego leczenia kanałowego (reendo),
-
przygotowanie zęba do leczenia protetycznego.
Dlaczego warto wykonać leczenie kanałowe pod mikroskopem?
Mikroskop stomatologiczny umożliwia nawet 25-krotne powiększenie pola zabiegowego, co pozwala lekarzowi dostrzec detale niewidoczne gołym okiem. To kluczowe w leczeniu kanałowym, ponieważ kanały zębów mają często nieregularne kształty, są bardzo wąskie, zakrzywione, a czasem dodatkowe kanały są całkowicie niewidoczne bez powiększenia.
Dzięki mikroskopowi możemy:
-
precyzyjnie zlokalizować wszystkie kanały (w tym tzw. kanały dodatkowe, np. MB2 w zębach trzonowych górnych),
-
opracować skomplikowane anatomicznie lub zwapniałe kanały,
-
usunąć złamane narzędzia z wnętrza kanału,
-
skutecznie przeprowadzić powtórne leczenie kanałowe,
-
wykryć mikropęknięcia, perforacje i inne uszkodzenia struktury zęba,
-
ograniczyć ryzyko powikłań i nawrotu infekcji.
Statystyki potwierdzają skuteczność tej metody – badania pokazują, że leczenie kanałowe przeprowadzone pod mikroskopem kończy się sukcesem w ponad 90% przypadków, a w przypadku reendo (leczenia powtórnego) skuteczność wynosi ok. 80–85%, podczas gdy tradycyjne metody (bez mikroskopu) osiągają skuteczność na poziomie 60–70%.
Jak wygląda leczenie kanałowe pod mikroskopem?
Konsultacja i diagnostyka
Na początku przeprowadzamy dokładny wywiad oraz wykonujemy badania obrazowe – cyfrowe RTG lub tomografię CBCT, dzięki którym możemy dokładnie zaplanować leczenie i ocenić anatomię zęba oraz stan tkanek okołowierzchołkowych.
Znieczulenie i przygotowanie pola zabiegowego
Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym, dlatego jest całkowicie bezbolesny. Następnie ząb zostaje odizolowany od środowiska jamy ustnej za pomocą koferdamu – specjalnej gumowej osłony, która zapewnia sterylność pola operacyjnego.
Uzyskanie dostępu do kanałów
Lekarz usuwa próchnicę, otwiera komorę zęba i pod mikroskopem lokalizuje wszystkie kanały korzeniowe. Nawet najbardziej wąskie i zakrzywione kanały mogą być odnalezione i prawidłowo opracowane dzięki powiększeniu optycznemu.
Opracowanie i dezynfekcja kanałów
Za pomocą specjalnych narzędzi maszynowych oraz ręcznych kanały są opracowywane i płukane środkami dezynfekującymi (np. podchlorynem sodu, EDTA), które eliminują bakterie i resztki miazgi.
Wypełnienie kanałów
Po dokładnym osuszeniu kanałów, są one wypełniane gutaperką oraz szczelnie zamykane. Wypełnienie odbywa się pod kontrolą mikroskopu, co pozwala uzyskać maksymalną szczelność – kluczową dla trwałości leczenia.
Odbudowa zęba
Ostatecznie ząb jest odbudowywany przy użyciu materiałów kompozytowych, wkładów koronowo-korzeniowych lub koron protetycznych – w zależności od stopnia uszkodzenia zęba.
Kiedy warto wykonać leczenie kanałowe pod mikroskopem?
Leczenie kanałowe z użyciem mikroskopu polecane jest szczególnie w przypadkach:
-
trudnej anatomii zęba (duża liczba kanałów, zakrzywione kanały, zwapnienia),
-
powikłań wcześniejszego leczenia kanałowego (reendo),
-
podejrzenia pęknięcia lub perforacji korzenia,
-
obecności złamanych narzędzi endodontycznych w kanale,
-
konieczności wysokiej precyzji i przewidywalności wyniku.
Komfort i bezpieczeństwo pacjenta
Zabieg wykonywany pod mikroskopem jest bardziej komfortowy – lekarz pracuje szybciej, dokładniej i skuteczniej, co często skraca czas leczenia. Wiele przypadków można zakończyć w jednej wizycie, nawet w przypadku zębów wielokanałowych.
Dzięki pełnej kontroli nad polem zabiegowym zmniejsza się również ryzyko powikłań i konieczności powtórnego leczenia. Dla pacjenta oznacza to większe bezpieczeństwo, mniejszy stres i większą trwałość efektu leczenia.
